Overslaan en naar de inhoud gaan

Een paar keer zongen ze vorig jaar op grote afstand  met elkaar, maar dat was het. Alle andere repetities waren online. En dat is toch anders. “Ik heb grote bewondering voor de energie van onze dirigent. Zij heeft ons koor het afgelopen jaar bij elkaar gehouden”, zegt Marlijn Boggia, ‘en nu staan we te popelen om weer echt samen te kunnen zingen.”

Echt samen zingen, het is al zo lang geleden en wordt ontzettend gemist. Voor de eerste lockdown in maart vorig jaar kwam ons koor Zingen voor je Leven elke twee weken op dinsdagochtend bij elkaar in de kerk van De Open Hof voor een gezamenlijke repetitie. En werd er gezellig samen koffie gedronken en bijgepraat. Toen het vanwege de maatregelen niet meer toegestaan was om in groepen samen te komen, werd direct nagedacht over een oplossing. Die werd gevonden in samen zingen,  maar dan thuis achter je  eigen computer of laptop via Zoom.  De dirigent en de bladmuziek in beeld en zingen maar.

Marlijn Boggia is  koorlid van het eerste uur. Sinds  een jaar of zes is zij coördinator en daarmee een geweldige steun voor dirigent Frohmut Knie. “Ik heb de groei van ons koor vanaf het begin meegemaakt. De kring werd steeds groter. Sinds de verhuizing van het Toon Hermans Huis naar De Open Hof, zijn er zeker tien leden bijgekomen. We hebben nu 28 koorleden.  Bij dit koor staat het plezier in zingen centraal. Alle koorleden hebben direct of indirect met kanker te maken. Koningin Máxima sprak in april nog met een van de koorleden van het Heerenveens koor Zingen voor je Leven. Het 94 jarige koorlid vertelde de koningin heel treffend wat zingen voor hem betekent. ‘De narigheid zing ik van me af. Bij het koor mag je alles. Je mag vrolijk zijn, maar je kunt ook verdriet delen, want we zitten allemaal in hetzelfde schuitje.’ Als de koningin hem dan vraagt of het geen sombere boel is, antwoordt hij: ‘Helemaal niet, er wordt ook veel gelachen. We weten van elkaar wat er speelt, maar daar hoef je het niet elke keer over te hebben. ‘ En zo is het bij ons ook”, zegt Marlijn. Wat mist Marlijn het meest aan het niet live met elkaar kunnen zingen? “De echte ontmoeting. Het horen van elkaar. Je hebt het hele koor nodig, want je produceert het geluid samen, wordt gedragen door de groep. Dat mis je als je thuis achter de computer zit. Soms zie ik een koor op televisie, zoals op 5 mei, en dan bekruipt me toch wel even een jaloers gevoel. Ik realiseer me nu nog meer hoe bijzonder het is om elkaar te kunnen ontmoeten en samen zo’n leuke activiteit als zingen te hebben.“

Ons koor, bestaande uit 28 leden, is op zoek naar een buitenlocatie waar af en toe eens samen, maar wel op afstand, met elkaar gezongen kan worden. Heeft u of weet een buitenlocatie waar  ook een overkapping is waar even geschuild kan worden? We horen het graag!  U kunt ons bereiken via info [et] toonhermanshuisede [punt] nl of 06—22 161 969.