Overslaan en naar de inhoud gaan

Mijn leven met kanker

Onze gasten hebben allemaal hun eigen reden om ons inloophuis te bezoeken. Ze zijn zelf ziek of ziek geweest. Hebben een partner, ouder, broer of zus met kanker of vinden het fijn om met lotgenoten te praten. Ze bezoeken een thema-avond, maken deel uit van ons koor of komen naar een creatieve workshop om even los te zijn van de dagelijkse zorgen rondom het ziek zijn.

Gerry Wijnhoven  is één van onze vaste gasten. Elke woensdagmiddag komt hij samen met zijn negenjarige zoon Bart naar ons inloophuis. Bart gaat knutselen bij Toon Tovenaars Kinderinloop en Gerry schuift aan voor een kopje koffie en een praatje met onze gastvrouw of gastheer.  Samen, en toch ieder op zijn eigen manier, verwerken zij het gemis van hun vrouw en moeder die in oktober 2015 overleed aan borstkanker.

“Het duurde best even voor ik de moed had verzameld om hier over de drempel te stappen”, begint Gerry zijn verhaal. “Mijn vrouw Petra  hoorde in 2014 dat zij uitgezaaide borstkanker had. Ze kreeg vier verschillende chemo’s en koos voor een borstamputatie. Ze had er alles voor over, als de kanker maar uit haar lichaam ging. Helaas, er was niets meer aan te doen. Ze konden haar leven alleen verlengen. We hebben dit nieuws vanaf het begin eerlijk met onze zoons Jasper en Bart gedeeld. Ook op school wisten ze ervan.

In maart zijn we nog samen naar  Euro Disney geweest. Heel dubbel, want hoe leuk het ook was, je weet dat het voor het laatst met z’n vieren is.  Petra overleed in oktober. Ook de klasgenoten van Jasper en Bart waren bij de crematie, net als het voetbalteam van Jasper. Dat deed ons heel goed. Een dag later wilden de jongens weer naar school en dat was goed.” 

In de tijd dat Petra ziek was, had  zij van de palliatiefverpleegkundige een folder van ons Toon Hermans Huis gekregen. “Op dat moment ging alles zo snel en waren we er nog niet aan toe”, vertelt Gerry. 

Dat moment kwam eind mei 2016. “Eindelijk had ik de moed verzameld om naar het Toon Hermans Huis te bellen. Ik vertelde wat er gebeurd was en dat mijn zoons Jasper en Bart graag wilden komen. Dat was even jammer, er was nog één keer Toon Tovenaars Kinderinloop en dan was het zomervakantie. Lily vroeg of ik na de vakantie terug wilde bellen, maar omdat ik bang was dat ik dan niet meer zou durven, zei ik dat dat ze onze gegevens maar gelijk moest opschrijven. Ik wilde die drempel niet opnieuw over. Die afspraak stond.”

Die drempel bleek gelukkig heel erg mee te vallen. In september  kwamen Gerry, Jasper en Bart voor het eerst naar ons inloophuis. Jasper zat toen in groep 7 en Bart in groep 3. Jasper en Bart ging knutselen bij Toon Tovenaars Kinderinloop en voor Gerry werd een kop koffie ingeschonken in de huiskamer. We zijn nu bijna drie jaar verder. Jasper zit inmiddels op de middelbare school en Bart is bijna 10 en komt nog elke week. “Hij heeft het hier heel goed naar zijn zin. Hij is gek op knutselen, en hij hoeft hier zoals hij zelf zegt even niet aan het gemis van mama te denken. Hij kan hier over haar praten, maar dat hoeft niet. Hij mag ook gewoon lekker knutselen. Als hij woensdag ‘s morgens wakker wordt, vraagt hij altijd of hij even op de website van het Toon Hermans Huis mag kijken om te zien wat hij vanmiddag gaat knutselen. Bart heeft al veel mensen kunnen verrassen met één van zijn knutselwerken. Hij neemt ook regelmatig een vriendje mee. Dat kan hier gewoon. En als ze dan iets geknutseld hebben, nemen ze het de volgende dag mee naar school om het in de klas te laten zien.” Ook Gerry komt graag naar ons Toon Hermans Huis. “Ik kan mijn verhaal kwijt en het is ook fijn om te praten met anderen, om hun verhalen te horen. We leven met elkaar mee, bijvoorbeeld als iemand een spannende uitslag krijgt. Het is dan heel fijn om te horen dat iemand een goed bericht heeft gekregen!”