In ons Toon Hermans Huis werken alleen maar vrijwilligers. Zij zetten zich met hart en ziel op allerlei gebied in. Cissie van Egmond is één van hen. Zij is namens ons Toon Hermans Huis gastvrouw in het Oncologisch Centrum. Cissie beantwoordt drie vragen.

Waarom ben je vrijwilliger geworden?

Ik ben vrijwilliger geworden, omdat ik heel graag iets voor mijn lotgenoten wil doen. Lang heb ik niet hoeven nadenken in welke vorm ik dat wilde doen, de vrijwilligers van het Toon Hermans Huis in de Gelderse Vallei hebben indruk gemaakt op mij toen ik zelf ziek was. Ik vond het erg prettig tijdens mijn bezoek aan het ziekenhuis als er contact was met een vrijwilliger. Contact is zo belangrijk, want er zijn te veel mensen die het contact met je vermijden, omdat ze kanker niet begrijpen. Gewoon een vriendelijk gebaar, een kort gesprek, het kost zo weinig en het doet zo veel. 

Heb je een bijzonder moment waar je nog wel eens aan terug denkt?

Er zijn zo veel momenten waar ik wel eens aan terug denk. Wanneer een stel de spreekkamer uitkomt en huilend in elkaars armen valt. Ik krijg nog altijd een brok in mijn keel, omdat ik voel wat zij voelen. Nog niet zo heel lang geleden werd ik op de dagbehandeling aangetikt door een verpleegkundige. Een mevrouw wilde met mij praten en meer weten over het Toon Hermans Huis. Het ging om een mevrouw die een onderhoudskuur onderging, ze was schoon verklaard gelukkig, maar zocht naarstig naar contact met kanker ‘survivors’. Vrienden snappen haar niet, omdat ze het niet meegemaakt hebben. Ze heeft behoefte aan begrip en wil er graag over praten. Ze probeerde mij uit te leggen wat ze bedoelde, ik zag haar worstelen met het zoeken naar juiste woorden om mij te laten begrijpen wat kanker met je doet, en dat het niet klaar is als je genezen bent, dat er restschade is, beperkte energie, chemo brain enzovoort. Toen ik haar vertelde zelf borstkanker gehad te hebben en haar volkomen begreep, viel er duidelijk een last van haar schouders en gooide ze haar hele verhaal eruit. Zo blij dat ze nu persoonlijk contact heeft met een lotgenoot die haar echt begrijpt. Dat ik aan een half woord genoeg heb. We hebben ruim en uur gepraat. Het deed haar duidelijk goed. Ze vertelde graag een keer naar het Toon Hermans Huis te willen gaan en daar een bakje troost te gaan drinken. En hier doe ik het voor, lotgenoten helpen. 

Wat heeft het vrijwilligerswerk voor ons Toon Hermans Huis jou gebracht? 

Elke keer als ik weer op de poli Oncologie sta, geeft mij dit een voldaan gevoel. Ik begrijp de mensen en zie vaak aan hun houding wat ze nodig hebben. Ik vind het dankbaar werk om het wachten in de wachtkamer voor hen iets dragelijker te maken. Het wachten op een belangrijke uitslag is zo slopend. 

Wilt u net als Cissie vrijwilliger worden? Stuurt u dan een mailtje naar info [et] toonhermanshuisede [punt] nl of belt u met 06 - 22 161 969.