Overslaan en naar de inhoud gaan

Mijn leven met kanker

Onze gasten hebben allemaal hun eigen reden om ons inloophuis te bezoeken. Ze zijn zelf ziek of ziek geweest. Hebben een partner, ouder, broer of zus met kanker of vinden het fijn om met lotgenoten te praten. Ze bezoeken een thema-avond, maken deel uit van ons koor of komen naar een creatieve workshop om even los te zijn van de dagelijkse zorgen rondom het ziek zijn.  Jannie komt naar onze Klimopgroep.  “Het is net of je het heel koud hebt en dan dichtbij de open haard mag zitten en weer helemaal warm wordt.” Jannie vertelt haar verhaal.

“… en dan krijg je na uitgebreid onderzoek te horen dat je uitgezaaide borstkanker hebt. Je prognose is slecht, je krijgt een pilletje en de boodschap dat we over drie maanden weten of het medicijn aanslaat. Familie en vrienden komen langs, iedereen is erg geschrokken.

Na drie maanden hoor je dat de medicijnen aanslaan, ‘maar dit betekent niet dat je beter bent’, wordt er wel bij gezegd.  Natuurlijk ben je dankbaar, maar waar haal je de energie vandaan om het ‘gewone leven’ op te pakken?

‘Het Toon Hermans Huis, de Klimopgroep, zou dat wat zijn?’,  dacht ik. Na een eerste ochtend wisten mijn man en ik het: dit voelt goed. Het is net  of je het heel koud hebt en dan dichtbij de open haard mag zitten en weer helemaal warm wordt.”

Maar wat gebeurt er dan? “We zitten met elkaar aan tafel en praten naar aanleiding van een thema. Liesbeth, ervaringsdeskundige en afgestudeerd rouw- en verliesdeskundige, Ageeth zingevingsbegeleider, en nog drie mensen die met kanker in aanraking zijn gekomen.

We drinken samen koffie, praten een uurtje met het thema als uitgangspunt, gaan daarna knutselen en praten tijdens het knutselen verder. Het gaat niet om het knutselen zelf, maar om de vrije ongedwongen sfeer die door het samen bezig zijn ontstaat. Het is ook niet zomaar wat knutselen, maar alles is zorgvuldig voorbereid en er is met een bepaald doel voor gekozen.

Er ontstaat vertrouwen in elkaar, je mag vrijuit praten, je hoeft niets, maar alles mag. Er wordt over niets een oordeel uitgesproken en inhoudelijk gaat er niets naar buiten.

Tja en dan is voor even de druk weer van de ketel en hebben we weer nieuwe energie.”